එළිමහනේ දුව පැන ඇවිදපු අපේ ළමා කාලය අනාගත පරපුරටත් දායාද කරමු: එය නීරෝගී අනාගතයක් වෙනුවෙන් කරන හොඳම ආයෝජනයක්!
ඩිජිටල් සම්බන්ධතා වලින් එකිනෙකා සම්බන්ධ වී ඇති වේගයෙන් වෙනස් වන වත්මන් ලෝකයේ, දරුවන් එළිමහනේ කෙරෙන ක්‍රීඩාවන් සඳහා යොමු වීම බොහෝ සෙයින් මගහැරී ගිහින්. දෙමව්පියන් සහ භාරකරුවන් වශයෙන් එළිමහන් ක්‍රියාකාරකම් වලින් දරුවනට උදාවන වාසි සහගත තත්ත්වයන් තේරුම් ගැනීම හරිම වැදගත්. දරුවන්ට ඇත්තටම යෙදෙන්න අවශ්‍ය ක්‍රියාකාරකම් මොනවාද? කොයි තරම් කාලයක් ඒ වෙනුවෙන් කැප කරන්න අත්‍යාවශ්‍ය ද? ලැබෙන වාසි මොනවාද වගේ කරුණු සරළව නමුත් විද්‍යාත්මක පසුබිමක් ඇතිව කතා කිරීම මේ කෙටි සටහනේ අරමුණයි.
ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ (WHO) නිර්දේශයට අනුව වයස අවුරුදු 5-17 අතර ළමුන් දිනකට අවම වශයෙන් මිනිත්තු 60ක් වත් මධ්‍යස්ථ හා දැඩි ශාරීරික ක්‍රියාකාරකම් වල යෙදින්න අවශ්‍යයි. එහිදී සිදු කරන ක්‍රියාකාරකම් විවිධාකාර විය යුතු වගේම අවම වශයෙන්ම සතියට තුන් වතාවක් වත් මාංශ පේශි සහ අස්ථි ශක්තිමත් කරන ව්‍යායාමත් ඊට ඇතුළත් වීම අවශ්‍යයි.
බාහිර ක්‍රියාකාරකම් සඳහා දරුවන් යොමු කිරීමෙහි ඇති විද්‍යාත්මක පසුබිම කුමක්ද?
1. ශාරීරිකව ලැබෙන සෞඛ්‍ය ප්‍රතිලාභ:
– එළිමහන් ක්‍රීඩාව දරුවන්ගේ මාංශ පේෂීවල ශක්තිය, සම්බන්ධීකරණ කුසලතාවය සහ අස්ථි වල නීරෝගීභාවය සැලකිය යුතු ලෙස වැඩි දියුණු කරනවා. මාංශ පේශීය නිසි ලෙස හැසිරවීමේ කුසලතා වර්ධනය කිරීම සඳහා දිවීම, පැනීම වැනි ක්‍රියාකාරකම් ඉතා වැදගත්.
– එළිමහනේ නිතිපතා සිදු කෙරෙන ශාරීරික ක්‍රියාකාරකම් මගින් නිරෝගී බරක් පවත්වා ගැනීමට හැකි වන අතර එය ලොව පුරා ගැටලුවක් වී ඇති ළමා තරබාරුකම වැළැක්වීමටත් වැදගත්. ළමා තරබාරුකම ජීවිතයේ පසුකාලීන සෞඛ්‍ය ගැටලු රාශියකට හේතු වෙනවා.
2. මානසිකව ලැබෙන ප්‍රතිලාභ:
– එළිමහනේ වැඩි කාලයක් ගත කරන දරුවන් අනෙකුත් දරුවන්ට වඩා හොඳ අවධානයකින් යුතු, වැඩි දියුණු කළ නිර්මාණශීලී මනසකින් හෙබි ඉහළ අධ්‍යයන කාර්ය සාධනයක් පෙන්නුම් කරන දරුවන් බව පර්යේෂණ වලදී පෙන්වා දී තිබෙනවා. එළිමහනේ ස්වාභාවික පරිසරයේ තුළ ක්‍රීඩා කරන දරුවා එම පරිසරයේ ඇති සැකැස්ම පිළිබඳව අවධානයෙන් සහ විමසිල්ලෙන් පසුවෙනවා . ගැටළු විසඳීම සඳහා අවශ්‍ය අභියෝග සහ අවස්ථා පරිසරය හරහා ලබා ගන්නා නිසා දරුවන්ගේ සංජානනීය ක්‍රියාකාරීත්වයම නස තුළ උත්තේජනය වෙනවා.
– මානසික යහපැවැත්ම: එළිමහන් ක්‍රීඩාව මානසික ආතතිය , කාංසාව සහ මානසික අවපීඩනයේ රෝග ලක්ෂණ අවම කිරීමට ඉවහල් වෙනවා. එළිමහන් පරිසරයේදී ලැබෙන ස්වාභාවික ආලෝකය නින්දේ රටාව නියාමනය කිරීමට උපකාරී වන අතර එය සුවදායී නින්දකට දරුවා යොමුකර වඩා හොඳ මානසික යහ පැවැත්මක් දරුවාට උදාකර දෙනවා.
3. සමාජීය කුසලතා සංවර්ධනය:
– එළිමහනේ සිදු කෙරෙන ක්‍රීඩාවට බොහෝ විට කණ්ඩායම් ක්‍රියාකාරකම් ඇතුළත් වෙනබව අප දන්නවා. එමඟින් සහයෝගීතාව, සාකච්ඡා කිරීම සහ ගැටුම් නිරාකරණය කිරීමේ කුසලතා ඉගෙන ගැනීමට දරුවන් යොමුවීම සිදුවෙනවා. එය සාමාජීය සෞඛ්‍යයේ යහපැවැත්ම සඳහා අත්‍යවශ්‍ය සාධකයක් වන ප්‍රජාව හා සහසම්බන්ධ යන ගුණාංගය හදරුවා තුළ වැඩිදියුණු කරනවා.
ස්වාධීනත්වය: එළිමහන් පරිසරයේ ක්‍රීඩා කිරීමේදී අඩු පහසුකම් ඇති වටපිටාවක දරුවාට ස්වාධීනව තීරණ ගැනීමට සිදුවෙනවා. ඒ අනුව තම ආරක්ෂාව තහවුරු වන පරිදි ස්වාධීනව තීරණ ගැනීමට දරුවන් දිරිමත් කිරීමට එළිමහන් ක්‍රීඩාව වැදගත්. මෙම ස්වාධීන තීරණ ගැනීමේ කුසලතාවය දරුවා තුළ වර්ධනය වීම මගින් දරුවා සතු අභියෝග හමුවේ ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව, ආත්ම විශ්වාසය සහ ස්වාධීනත්වය ගොඩනැගෙනවා.
4. පරිසරය පිළිබඳ දැනුවත්භාවය:
– එළිමහන් පරිසරයට නිරාවරණය වූ දරුවා ස්වභාවධර්මය අගය කිරීමට සහ එය සංරක්ෂණය කිරීමට ඔවුන් සතු කාර්යභාරය පිළිබඳ අවබෝධ කරගන්නවා. ළමා වියේදී පරිසරය හා ගැටෙමින් ඇතිවන මෙම සහසම්බන්ධතාවය වැඩිහිටි වියේදී පාරිසරික වගකීම් ඉටුකරන වැඩිහිටියෙකු ලෙස හැසිරීමට මහෝපකාරී වෙනවා.
අවසාන වශයෙන් අපට කියන්නට ඇත්තේ දරුවනට එළිමහනේ ක්‍රීඩා කිරීම සඳහා කාලය වෙන් කිරීම සෞඛ්‍ය සම්පන්න පුද්ගලයකු තැනීමේ වැදගත් මූලික පියවරක් බවයි. දෙමාපියන් වශයෙන්, දරුවනට එළිමහනේ ක්‍රීඩා කිරීමට අවශ්‍ය පහසුකම් සැලසීම යනු දරුවන්ට මානසික, ශාරීරික, මානසික සහ සමාජීය සංවර්ධනය සඳහා අවශ්‍ය මෙවලම් සපයා දීමක්. එළිමහන් ක්‍රියාකාරකම් සඳහා දරුවන් දිරි ගැන්වීම ඉක්මන් සෞඛ්‍ය ප්‍රතිඵල සඳහා කෙරෙන ආයෝජනයකින් එහා ගිය සෞඛ්‍යය, ප්‍රජාව සහ පරිසරය අගය කරන පරම්පරාවක් තැනීමට වැදගත් වන ආයෝජනයක්.
එළිමහනේ ක්‍රීඩා කිරීමට දරුවන් දිරිමත් කිරීම තුළින් ස්වභාවධර්මය ගවේෂණය කරන ලෝකය සමඟ සම්බන්ධ කැමති නීරෝගී දරුවකු ලොවට දායාද කරන්න පුලුවන්. එය ඔබේ දරුවාගේ ජීවිත කාලය පුරාවටම ප්‍රයෝජනවත් වෙන තෑග්ගක්.
Click here to see full post on FB
#MirigamaApi #මීරිගමඅපි #Mirigama #මීරිගම